Trwa 3 tydzień treningu w Szklarskiej Porębie. Do Maratonu pozostało jeszcze 7. Jestem więc w tej chwili w kluczowym okresie przygotowań, w którym nie tylko utrzymywana jest wysoka objętość treningowa, ale jednostki treningowe są zarówno intensywne, jak ściśle się na siebie nakładają. Jednym słowem robota maratońska w toku.

Trening realizowany jest w tym czasie na tzw. zmęczonych nogach, czyli między trudnymi jednostkami treningowymi nie ma czasu na pełną regenerację. Występują zazwyczaj 2-3 intensywne jednostki w tygodniu, do tego 1 długi bieg w niższej intensywności. Patrząc globalnie – nie ma tu wielkich szaleństw, nie ma się czym pochwalić jeśli chodzi o jakiś pojedynczy trening, klucz do sukcesu stanowić ma całość wykonanej pracy.

Obóz zakończyłem treningiem 8 x 2 km na przerwie w truchcie równej 1/2 czasu pracy. Poza tym dwukrotnie pobiegłem 16 km pod górkę z Piechowic do Jakuszyc(trudny trening siłowo-wytrzymałościowy), mam już 2 trzydziestki, kilka temp na odcinkach od 400 do 1500 metrów, najczęściej w wymagającym interwale. Wszystko rośnie z każdym tygodniem przygotowań, a parametry wysiłkowe jak mleczan we krwi, czy częstość skurczów serca informują o coraz lepszej adaptacji do wysiłku.

Najbardziej cieszę się, że biegam już po 3:00/km dosyć swobodnie. To tu były moje największe trudności od ponad roku. Jest to konsekwencją wielu specjalistycznych treningów, zbiegło się też w czasie z przesiadką w nowe Nike Zoom Streak 5.

Od 3,5 roku wszystkie starty i większość treningów tempowych realizowałem w Nike Zoom Streak 3  i uznawałem je za idealne, tak samo zresztą jak wielu biegaczy z czołówki polskiej i światowej. Jednakże nie tylko należy iść z duchem czasu i postępem technologii, lecz najzwyczajniej w świecie wysłużony model produkowany od 4 lat staje się coraz trudniej dostępny.

Pierwsze wrażenie po bliższemu przyjrzeniu się nowym Nike Zoom Strak 5 jest bardzo pozytywne – są bardzo starannie wykonane i nowoczesne, również jak na mój gust zwyczajnie ładne. Ostatni argument jest oczywiście sprawą subiektywną – nie każdy lubi żarówiasty sprzęt – ja lubię, szczególnie, że jest to praktyczne, kiedy często startuje się i trenuje na ulicy – warto być dobrze widocznym!

Po założeniu na stopy od razu spotkało mnie przyjemne uczucie miękkości i dopasowania – kurcze coś nie tak… startówki powinny być trochę twardsze i powinno być ich jakby mniej! Stereotyp…

Wygodę zapewnia przede wszystkim nowa bezszwowa cholewka, wykonana z elastycznych i lekkich materiałów, co można szczegółowo przeczytać zapoznając się ze specyfikacją techniczną. Tkana, a nie „plastikowa” cholewka dopasowuje się do stopy nie tylko dzięki użytemu materiałowi, ale również dzięki czarnym elastycznym niciom biegnącym od podeszwy do sznurowadeł (te czarne sznureczki). To one subtelnie stabilizują oplatając boki i grzbiet stopy. W poczciwych trójkach był z tym problem – sznurówki zawsze miałem związane na maksa, stopa była tam dość mocno ściśnięta, dopiero wtedy osiągało się odpowiednią stabilność  w czasie szybkiego biegu. Z pewnością zbyt duży ucisk stopy nie jest wskazany, szczególnie przez 2 godziny intensywnego biegu! W najnowszym modelu projektanci zadbali o komfort butów startowych na poziomie zbliżonym do butów treningowych.

Dodatkową stabilność nadaje elastyczny i dość wysoki zapiętek – nowe buty w moim odczuciu bardziej utrzymuje stopę w ryzach. W trójkach tego właśnie szczegółu najbardziej mi brakowało.

Podeszwa to oczywiście najważniejszy element buta. Tu również da się odczuć różnicę. Wyraźnie daje ona większy poziom amortyzacji, co dla Maratończyków ma niebagatelne znaczenie. Z uwagi na oszczędności energii, im szybsze bieganie, tym amortyzacji powinno być mniej, jednak im więcej ma się na koncie przebiegniętych Maratonów, tym szuka się butów bardziej zabezpieczających przed tysiącami uderzeń o asfalt. Nowe Nike Zoom Strak 5 są dla mnie pod tym względem zdecydowanie lepsze.

Masa buta mimo, że jest go więcej, nie wzrosła wyraźnie bo zaledwie o 15 gramów (ze 184 na 199 przy rozmiarze US 10). Przy moich US 9 więc pewnie nawet 2 gramy mniej, a jeszcze sznurówki kwalifikują się do skrócenia :).

Nowe Zoom Streaki będę polecał szerszemu gronu Maratończyków, a przede wszystkim biegaczy na 10-21,1 km, głównie ze względu na wyżej opisany poziom amortyzacji i elastyczność dopasowania cholewki. Teraz u Panów mój sugerowany próg przesuwam do 40-42 minut na 10 km, 3-3:05 w Maratonie (wszystko przy przynajmniej 3 letnim stażu treningowy i właściwym przygotowaniu motorycznym, a także odpowiednim proporcjom masy ciała do wzrostu – jeśli już trenujesz do 5 razy w tygodniu, jesteś w stanie spokojnie połamać 3:30 na 1000 m, siła ogólna w treningu nie jest Ci obca i nie ma mowy o nawet minimalnej nadwadze – możesz spokojnie ubrać Nike Zoom Streaki 5).

Przepraszam, że się trochę podniecam, ale kiedy biegam w tych butach i teraz piszę recenzję, jestem szczęśliwy, że Nike wyprodukowało Zoom Streak 5, że mogę w nich biegać i polecać innym. Zwyczajnie rozpiera mnie duma, podobnie jak w 2005 roku gdy Nike pobiło rekord frekwencji biegaczy w jednych zawodach z ok. 2 tysięcy na 9 tysięcy podczas pierwszego Run Warsaw, doprowadzając rekord do 18 tysięcy biegaczy w 2007 roku.

Fajne napisał o porównaniu Nike Zoom Streak „trójek” z „piątkami” Bartek Olszewski – „umarł Król, niech żyje Król„!

Mój zestaw treningowy wygląda perfekcyjnie, coraz lepiej wygląda też kondycja fizyczna.