Po miesięcznej przerwie na rehabilitację rozcięgna podeszwowego, wracam do treningu 🙂
jak pisałem wcześniej rozcięgno to „marna” kontuzja, ponieważ struktura jest mało ukrwiona, trudno się goi, a do tego musimy się przemieszczać, toteż ciągle je podrażniamy.
Leczenie urazów zajmuje każdego dnia dwukrotnie więcej czasu niż nawet wymagający trening biegowy, do tego dochodzi frustracja, która powoduje, że czas rekonwalescencji jest okresem smutnym, dłużącym się i generalnie męczącym, choć teoretycznie powinno się odpoczywać…
Do leczenia zaangażowałem poważne siły. Byłem w Bieruniu w doskonałej klinice Galen Ortopedia, wcześniej USG u Dr Bienia w Warszawie. Oczywiście Szczepan z Fizjoperfekt, Magda Wierzbicka i jako przyspieszenie powrotu do zdrowia Technologiers Tomasza Gawrona (ARP Wave). Czytaj więcej…
Dzisiaj kolejny długi bieg. Temperatura 20 stopni i pełne słońce. Początek spokojny, a dalej na samopoczucie – w tlenie, ale pod granicę, żeby praca była możliwie jak najbardziej jakościowa. Czytaj więcej…
Od kiedy tylko sięgam pamięcią niedziela to albo zawody, albo długi bieg. Baardzo ważny dzień! Nie inaczej jest również teraz. Być może tradycja głównie wywodzi się z dużej ilości wolnego czasu tego dnia – z pewnością tak jest u biegaczy amatorów, jednak bardziej chodzi tu o przyzwyczajanie organizmu do długiej, trudnej pracy w dzień, kiedy będą zawody. Rytm tygodniowy nie jest tu bez znaczenia – raz nastrojeni, tak już działamy.
Nawiązując do popularnego teraz zwrotu „Long Run”, do jego faktycznego sensu, postanowiłem publikować pod jego szyldem wszystkie moje dłuższe wpisy…
Czytaj więcej…
Trening biegacza to nie tylko odhaczone kilometry w dzienniczku treningowym, czy biegowej aplikacji. To całość procesów jakie następują, żeby stawać się lepszym i pokazać to podczas docelowego startu!
Trening u wyczynowca to zaledwie dwie, maksymalnie 3 godziny. Jednak to, co decyduje o sukcesie, to cała otoczka. Ważna, bo wpływająca na regenerację i wzmacnianie się organizmu przed kolejnymi wyzwaniami.
Im bardziej doświadczony zawodnik, tym lepiej potrafi przygotować się do treningu, lepiej go przeprowadzić i lepiej się zregenerować.
Przygotowanie:
Czytaj więcej…
Podobno wszystko dobre, co się dobrze kończy, a mężczyznę poznaje się nie jak zaczyna 🙂
Ten obóz był początkowo kiepski, jak to zresztą zwykle po wejściu w sezon. Ostatnie 2 tygodnie, a szczególnie końcowe 3 dni pokazały jednak, że praca idzie w zdecydowanie dobrym kierunku. Czytaj więcej…
Od kilku miesięcy współtworzę projekt Nike+ Run Club. Wraz z Kubą Wiśniewskim i Magdą Wierzbicką nosimy dumne miano Coacha NRC. Na każdym treningu Uczestnicy prowadzeni są w kilku grupach zaawansowania przez doświadczonych Pacerów, z których każdy ma za sobą (lub jest w trakcie) karierę wyczynową. Zajęcia są bezpłatne. Wszystko na najwyższym poziomie, czasem martwię się, że aż za wysokim, bo rozpieścimy biegaczy, a na długich dystansach twardym trzeba być:) Czytaj więcej…
Od 28 grudnia trenuję w Portugalii. Uciekłem od naszej zimy po 4 tygodniowym okresie wprowadzenia w trening. W tym roku, jak opisywałem we wcześniejszym wpisie, grudzień był ulgowy. Biegałem bardzo mało i praktycznie same luźne rozbiegania. Mój trening jest zupełnie inny niż w poprzednich latach. „Wskoczyłem” w system Trenera Shvetsova, który po Świętach „podkręcił śrubkę”. Spytał mnie wtedy, czy cross w Sewilli jest dla mnie ważny…oczywiście odpowiedziałem, że najważniejszy jest Maraton 10 kwietnia. Zrobiłem w tym czasie kawał dobrej roboty. Między innymi Long Runy do 16 do 26 km i dwa Tempo Runy na samopoczucie – niezbyt długie, ale ostro męczące. Sevilla była trzecim takim biegiem najdłuższym i męczącym potwornie. Czytaj więcej…
W piątek warunki do biegania były genialne. We wtorek przez lekkie zatrucie pokarmowe (chyba 3-ci raz w życiu zatrułem się…chyba jestem coraz bardziej delikatny) wypadł mi krótki interwał, toteż byłem wypoczęty, ale z drugiej strony po 400-setkach dłuższe tempo biega się zwykle bardzo dobrze. Byłem przez to niespokojny. Czytaj więcej…
Upłynęły już ponad 2 tygodnie obozu. Idzie mi przyznam bardzo dobrze, choć lekko nie jest. Nie robię jakiegoś zawrotnego kilometrażu, jednak jakość jest wysoka.
Dużo szybkich rozbiegań, wszystko w większości w pagórkowatym terenie. Do tej pory 2 tempa. Trójki biegałem niewiele wolniej niż na dole, więc jak dla mnie rewelacja. Najcięższy był, niby wcale nie trudny, interwał 1km/1km (3:35 na 3:04) x 8, jednak było tak dlatego, że zmęczenie zaczęło się nawarstwiać. Już za 2 dni 34 km z dosyć szybką końcówką poszły wg. Trenera „great” 🙂 Czytaj więcej…
